1. Postanowienia wstępne

1. Regionalna Odznaka Turystyczna o nazwie „Dominanty Przedgórza Sudeckiego”, zwana dalej Odznaką, ustanowiona została przez Komisję Turystyki Pieszej Oddziału Wrocławskiego PTTK we Wrocławiu.
2. Zdobywanie Odznaki ma na celu propagowanie turystki pieszej i krajoznawstwa w polskiej części Przedgórza Sudeckiego (makroregion nr 332.1), będącego częścią Sudetów z Przedgórzem Sudeckim (podprowincja nr 332), w tym w jego integralnych regionach fizycznogeograficznych, tj. Wzgórzach Strzegomskich (mezoregion nr 332.11), Równinie Świdnickiej (mezoregion nr 332.12), Masywie Ślęży (mezoregion nr 332.13), Wzgórzach Niemczańsko-Strzelińskich (mezoregion nr 332.14), Obniżeniu Podsudeckim (mezoregion nr 332.15), Obniżeniu Otmuchowskim (mezoregion nr 332.16) i Przedgórzu Paczkowskim (mezoregion nr 332.17).
3. Ustanowienie Odznaki upamiętnia również 100-lecie urodzin dr Bronisława Turonia (ur. 28. sierpnia 1923 roku), założyciela Wrocławskiego Klubu Piechurów „Perpedes” Oddziału Wrocławskiego PTTK, działającego na prawach Komisji Turystyki Pieszej, który był wieloletnim Prezesem i Wiceprezesem tego Klubu.
4. Nadzór nad zdobywaniem Odznaki sprawuje Komisja Turystyki Pieszej Oddziału Wrocławskiego PTTK.
5. Regulamin przestawia najwyższe dominanty krajobrazowe dotychczasowych mikroregionów polskiej części Przedgórza Sudeckiego, zaktualizowanych do obecnie obowiązujących granic mezoregionów wg państwowego podziału fizycznogeograficznego Sudetów z Przedgórzem Sudeckim z 2018 roku.
6. Odznaka jest dwustopniowa, tj. posiada stopień srebrny oraz stopień złoty, a jej zdobywanie wymaga spełnienia warunków, które zostały określone w paragrafie drugim (§ 2) niniejszego Regulaminu.

2. Warunki zdobywania Odznaki

1. Odznakę można zdobywać po ukończeniu 18. roku życia; osoby niepełnoletnie w wieku od ukończenia 8. do 18. roku życia mogą zdobywać Odznakę wyłącznie pod opieką osób dorosłych.
2. Odznakę zdobywa się na własną odpowiedzialność, w trakcie wędrówek pieszych, z zachowaniem ogólnych zasad bezpieczeństwa poruszania się po obszarach leśnych i wylesionych, terenie wyżynnym i górskim.
3. Piesze wędrówki należy odbyć po znakowanych szlakach turystycznych, jeśli one występują, lub po drogach i ścieżkach nieznakowanych – propozycje wskazówek dojść do poszczególnych wzgórz i szczytów objętych Odznaką zostały zamieszczone w Wykazie najwyższych dominant krajobrazowych, stanowiącym integralny załącznik do niniejszego Regulaminu.
4. Ponieważ część najwyższych dominant krajobrazowych Przedgórza Sudeckiego leży na terenach bezleśnych, użytkowanych rolniczo, dlatego nie należy dokładnie zdobywać ich wierzchołków. W przypadku takich wzgórz wystarczy podejść drogą polną lub ścieżką w pobliże wierzchołka na tyle, na ile w rozsądny sposób się uda, nie wchodząc w uprawy rolne. Ta sama uwaga dotyczy najwyższych dominant krajobrazowych, które są położone na terenach zalesionych – jeśli są one zajęte przez młode uprawy leśne i/lub ogrodzone, wystarczy podejść w pobliże wierzchołka drogą leśną lub ścieżką na tyle, na ile w rozsądny sposób się to uda, nie niszcząc młodego drzewostanu.
5. Wykaz najwyższych dominant krajobrazowych zawiera następujące najwyższe dominanty krajobrazowe polskiej części Przedgórza Sudeckiego, czyli wzgórza i szczyty wyraźnie zaznaczające się w terenie („dominujące” w krajobrazie):
   • wybitne dominanty krajobrazowe (WDK 60),
   • dominanty krajobrazowe (DK 30),
   • słabe dominanty krajobrazowe (SDK 15).
6. Na potrzeby Regulaminu przyjęto, uwzględniając „wyżynny” charakter z niewielkimi deniwelacjami terenu, jaki w większości posiada Przedgórze Sudeckie, że:
   • wybitna dominanta krajobrazowa (WDK 60) to wzgórze lub szczyt, które od innej WDK 60 jest oddzielone przełęczą o głębokości co najmniej 60 m,
   • dominanta krajobrazowa (DK 30 m) to wzgórze lub szczyt, które od innej DK 30 lub WDK 60 jest oddzielone przełęczą o głębokości co najmniej 30 m,
   • słaba dominanta krajobrazowa (SDK 15) to wzgórze, które od innej SDK 15, DK 30 lub WDK 60 jest oddzielone przełęczą o głębokości co najmniej 15 m.
7. Dominanty krajobrazowe (wybitne – WDK 60, „zwykłe” – DK 30 oraz słabe – SDK 15) przedstawiono tylko w tych mikroregionach, w których one występują.
8. Odznakę w stopniu srebrnym i złotym przyznaje się po zdobyciu odpowiednio 20 i kolejnych 21 dominant krajobrazowych (wybitnych – WDK 60, „zwykłych” – DK 30 oraz słabych – SDK 15), wymienionych w Wykazie najwyższych dominant krajobrazowych.
9. Kolejność zdobywania poszczególnych dominant krajobrazowych (wybitnych – WDK 60, „zwykłych” – DK 30 oraz słabych – SDK 15) jest dowolna, oba stopnie Odznaki można zdobywać w tym samym roku kalendarzowym.
10. Okres zdobywania Odznaki jest nieograniczony.
11. Zdobywanie Odznaki można łączyć ze zdobywaniem innych odznak turystki pieszej i górskiej, kwalifikowanej i niekwalifikowanej na terenie Sudetów.

3. Weryfikacja zdobycia Odznaki

1. Podstawą do zweryfikowania zdobycia poszczególnych wzgórz i szczytów i przyznania Odznaki w stopniu srebrnym i złotym jest wypełniona książeczka weryfikacyjna lub samodzielnie przygotowana kronika. We wspomnianej książeczce lub kronice należy podać dane zdobywcy (imię i nazwisko, rok urodzenia, adres zamieszkania) oraz informacje o zdobywanych wzgórzach i szczytach, w tym daty odbytych wycieczek, przebieg ich tras oraz potwierdzenia terenowe.
2. Potwierdzeniem terenowym zdobycia każdego ze wzgórz i szczytów objętych Odznaką jest zdjęcie zdobywcy na tle tabliczki szczytowej (jeżeli jest dostępna) lub na tle charakterystycznego miejsca danej dominanty krajobrazowej (wybitnej – WDK 60, „zwykłej” – DK 30 albo słabej – SDK 15), bądź też pieczątki dowolnych instytucji znajdujących się w pobliżu danego wzgórza lub szczytu. W przypadku braku możliwości uzyskania wyżej wymienionych potwierdzeń terenowych, można dołączyć wydruk dokumentacji kartograficznej potwierdzającej przebytą wycieczkę przy użyciu aplikacji odpowiedniego urządzenia mobilnego, rejestrującego położenie na podkładzie mapy turystycznej lub topograficznej. Innym sposobem potwierdzenia może być poświadczenie osoby do tego uprawnionej, tj. sudeckiego przodownika turystyki górskiej, przodownika turystyki pieszej lub przewodnika sudeckiego.
3. Przodownicy i przewodnicy są zwolnieni z obowiązku uzyskiwania potwierdzeń.
4. Uznawane jest zdobycie dominant krajobrazowych (wybitnych – WDK 60, „zwykłych” – DK 30 oraz słabych – SDK 15) objętych Odznaką, które zostało zweryfikowane przed wejściem w życie niniejszego Regulaminu.
5. Wypełnioną książeczkę weryfikacyjną lub samodzielnie przygotowaną kronikę z potwierdzeniami terenowymi zdobycia poszczególnych wzgórz i szczytów lub stosownymi poświadczeniami osób do tego uprawnionych należy złożyć do weryfikacji w Oddziale Wrocławskim PTTK lub wysłać na adres jego siedziby, tj. Oddział Wrocławski PTTK, ul. Rynek Ratusz 11/12, 50-106 Wrocław.
6. Odznakę przyznaje Komisja Turystyki Pieszej Oddziału Wrocławskiego PTTK.
7. Przyznanie Odznaki w stopniu srebrnym i złotym uprawnia do jej wykupienia w Oddziale Wrocławskim PTTK oraz noszenia.
8. Zdobywca Odznaki wyraża zgodę na przetwarzanie swoich danych osobowych na potrzeby niezbędne przy jej zweryfikowaniu oraz do prowadzenia rejestru jej zdobywców (zgodnie z obowiązującymi przepisami o ochronie danych osobowych).

4. Przepisy końcowe

1. Komisja Turystyki Pieszej Oddziału Wrocławskiego PTTK prowadzi rejestr zdobywców Odznaki.
2. Prawo do interpretacji niniejszego Regulaminu przysługuje wyłącznie Komisji Turystyki Pieszej Oddziału Wrocławskiego PTTK.
3. Niniejszy Regulamin został ustanowiony uchwałą Zarządu Oddziału Wrocławskiego PTTK o numerze 10/87/2023 z dnia 19 czerwca 2023 roku.
4. Integralną częścią niniejszego Regulaminu jest Wykaz najwyższych dominant krajobrazowych dwustopniowej Regionalnej Odznaki Turystycznej „Dominanty Przedgórza Sudeckiego” wraz z podanymi wskazówkami dojścia do nich.

1. Odznaka w stopniu srebrnym – należy zdobyć 20 dominant krajobrazowych (wybitnych – WDK 60, „zwykłych” – DK 30 oraz słabych – SDK 15) z Wykazu najwyższych dominant krajobrazowych
2. Odznaka w stopniu złotym – należy zdobyć pozostałe 21 dominant krajobrazowych (wybitnych – WDK 60, „zwykłych” – DK 30 oraz słabych – SDK 15) z Wykazu najwyższych dominant krajobrazowych

Uwaga! mimo że niektóre dominanty krajobrazowe (wybitne – WDK 60, „zwykłe” – DK 30 lub słabe – SDK 15) z „Wykazu najwyższych dominant krajobrazowych” mają więcej niż 1 wierzchołek tej samej wysokości, to na potrzeby Odznaki wystarczy zdobyć tylko jeden z takich wierzchołków