I. Postanowienia wstępne

1. Odznaka Krajoznawcza PTTK „Śladami Prof. Romana Kobendzy” (zwana dalej odznaką) została ustanowiona w 2009 r. i jest nadawana przez Oddział Wolski PTTK im. gen. Józefa Sowińskiego w Warszawie.
2. Celem odznaki jest popularyzacja wiedzy i miejsc związanych z życiem i działalnością prof. Romana Kobendzy (1886-1955) – przyrodnika, botanika, dendrologa, leśnika i wybitnego znawcy flory oraz naukowca, pedagoga, geografa i krajoznawcy, a także organizatora i działacza społecznego.
3. Ustanawia się trzy stopnie odznaki, które można uzyskać jedynie w podanej kolejności:
   • Brązowa,
   • Srebrna,
   • Złota.
4. Wygląd, wymiary oraz materiał, z jakiego jest wykonana odznaka określa Oddział Wolski PTTK im. gen. Józefa Sowińskiego w Warszawie.
5. Ogniwa organizacyjne PTTK, działacze i członkowie PTTK powinni czuwać nad rzetelnością zdobywania odznaki i jej odpowiednią rangą.

II. Warunki zdobywania odznaki

1. O odznakę może ubiegać się każdy kto ukończył 7 lat, po spełnieniu warunków określonych niniejszym Regulaminem, również nie będąc członkiem PTTK.
2. Osoby niepełnoletnie mogą zdobywać odznakę tylko pod opieką osób dorosłych.
3. Czas zdobywania poszczególnych stopni odznaki nie jest ograniczony.
4. Wyższe stopnie odznaki można zdobywać bezpośrednio po spełnieniu wymagań na stopień niższy odznaki.
5. Punkty zdobyte ponad normę, ustaloną dla danego stopnia odznaki, będą zaliczane na poczet odznaki wyższego stopnia.
6. Dopuszcza się zaliczenie na poczet odznaki udokumentowanych obiektów zwiedzonych przez turystę przed ustanowieniem odznaki i wejściem w życie Regulaminu, w liczbie do 50% na każdy stopień odznaki.
7. Dokumentacja, o której mowa w pkt. 6. powinna być sporządzona zgodnie z zasadami zawartymi w rozdz. IV. Honorowane będą wszystkie potwierdzenia uzyskane przez turystę w toku zdobywania innych odznak, np. w formie kserokopii odpowiednich stron w książeczkach-kronikach tych odznak.

III. Warunki szczegółowe

1. Odznakę zdobywa się odwiedzając miejsca związane z osobą prof. Romana Kobendzy, uczestnicząc w indywidualnych i rodzinnych wędrówkach oraz zbiorowych imprezach turystyczno-krajoznawczych.
2. Odznakę można zdobywać podczas dowolnych wycieczek, np. krajoznawczych lub autokarowych oraz uprawiając dowolną dyscyplinę turystyki kwalifikowanej.
3. Podstawą przyznania odznaki jest zwiedzenie ustalonej dla danego stopnia odznaki liczby miejscowości i miejsc wymienionych w kanonie krajoznawczym stanowiącym załącznik do niniejszego Regulaminu oraz zdobycie wymaganej liczby punktów za poznanie obiektów w tych miejscach. Kolejność i dobór zwiedzanych miejsc i obiektów jest dowolna.

   Stopień odznaki	Wymagane
   	Miejsowości	Obiekty	Punkty
   Brązowy	3	5	100
   Srebrny	5	10	150
   Złoty	8	15	200

4. Zaliczane będą również miejscowości i obiekty nieujęte w załączniku do Regulaminu, pod warunkiem udokumentowania ich związku z osobą prof. Romana Kobendzy.
5. Zasady punktacji:
   • Kampinoski Park Narodowy – 50 pkt.
   • Białowieski Park Narodowy i Świętokrzyski Park Narodowy – po 30 pkt.
   • gołoborze kwarcytowe im. prof. Romana Kobendzy na stoku Łysej Góry (Święty Krzyż) w Górach Świętokrzyskich – 25 pkt.
   • obszary ochrony ścisłej na terenie Kampinoskiego Parku Narodowego: „Sieraków” im. prof. Romana Kobendzy koło Łomianek oraz „Krzywa Góra” koło Górek – po 20 pkt.
   • Ośrodek Dydaktyczno-Muzealny Kampinoskiego Parku Narodowego im. Jadwigi i Romana Kobendzów w Granicy koło Kampinosu – 20 pkt.
   • Centrum Edukacji Kampinoskiego Parku Narodowego w Izabelinie – 15 pkt.
   • rezerwat przyrody Źródła Rzeki Łyny im. prof. Romana Kobendzy – 15 pkt.
   • miejscowości i tereny związane z życiem i działalnością prof. Romana Kobendzy, wymienione w załączniku do Regulaminu – 10 pkt.
   • inne miejscowości i tereny związane z prof. Romanem Kobendzą niewymienione w załączniku do Regulaminu – 7 pkt.
   • miejsca i obiekty związane z życiem i działalnością profesora (upamiętnione tablicą, lub udokumentowane w inny sposób) – 3 pkt.
   • obiekty im. prof. Romana Kobendzy (obiekty przyrodnicze, rezerwaty, szkoły, instytucje, obiekty użyteczności publicznej, itp.) oraz tablice i obeliski upamiętniające postać patrona odznaki poza tymi obiektami – 2 pkt.
   • ulice, place, parki itp. poświęcone patronowi odznaki – 1 pkt.
6. Miejscowości, tereny, szlaki i obiekty zaliczone na jeden stopień odznaki nie będą zaliczane na wyższe stopnie odznaki.
7. Punkty uzyskane podczas zdobywania odznaki mogą być jednocześnie zaliczone na inne odznaki krajoznawcze i odznaki turystyki kwalifikowanej pod warunkiem spełnienia wymagań zawartych w regulaminach tych odznak.

IV. Zasady potwierdzania zadań

1. Podstawą do ubiegania się o przyznanie odznaki jest książeczka-kronika, wykonana samodzielnie przez zdobywającego odznakę w dowolnej formie.
2. Dopuszcza się elektroniczną wersję książeczki-kroniki zapisaną na dowolnym nośniku pamięci masowej, np. na płycie CD-R, DVD-R, BD-R, lub w pamięci USB (pendrivie), a także udostępnienie dokumentacji zdobywanej odznaki w inny sposób np. przesłanie e-mailem, lub wskazanie linku do odpowiedniego pliku na dysku zewnętrznym.
3. W książeczce-kronice należy sporządzić wykaz odbytych wędrówek, który powinien zawierać datę wycieczki, potwierdzenia terenowe lub członków kadry programowej PTTK (przodownicy, przewodnicy, instruktorzy wg posiadanych uprawnień, organizatorzy turystyki – tylko jeżeli byli obecni na danej wycieczce) oraz instruktorów harcerskich, nauczycieli i kierowników wycieczek. Honorowane będą również odciski pieczęci ze zwiedzanych obiektów lub miejscowości, w których się znajdują oraz bilety wstępu.
4. Potwierdzenia, o których mowa w pkt. 3 mogą być zastąpione opisem obiektu, szkicem, rysunkiem, samodzielnie wykonaną fotografią, lub fotografią turysty na tle zwiedzanego obiektu.
5. Z obowiązku uzyskania potwierdzeń zwolnieni są wszyscy członkowie kadry programowej PTTK: przewodnicy, przodownicy i instruktorzy oraz organizatorzy turystyki (należy podać rodzaj uprawnień i nr legitymacji).
6. Z zapisów w książeczce-kronice musi jednoznacznie wynikać, że ubiegający się o odznakę osobiście oglądał i poznał obiekty wymagane regulaminowo.

V. Weryfikacja i przyznanie odznaki

1. W celu weryfikacji i przyznania odznaki, książeczkę-kronikę należy przesłać na adres korespondencyjny: Roman Henryk Orlicz, ul. Monte Cassino 3 m. 19, 01-121 Warszawa – załączając zaadresowaną kopertę zwrotną na list polecony (bez znaczków) oraz wymaganą opłatę za przesyłkę i odznakę lub potwierdzenie dokonanej wpłaty.
2. Osoba zdobywająca odznakę, przedkładająca książeczkę-kronikę do weryfikacji, ponosi pełną odpowiedzialność za prawdziwość zawartych tam informacji.
3. Przed przedłożeniem książeczki-kroniki do weryfikacji należy sporządzić zestawienie spełnienia warunków regulaminowych zawierające: datę wycieczki, miejscowość, lokalizację, rodzaj zwiedzanego obiektu oraz punktację.
4. W przypadku weryfikacji wyższych stopni odznaki należy dołączyć zestawienie spełnienia warunków regulaminowych załączone przy weryfikacji poprzednich stopni odznaki.
5. Przewiduje się możliwość wykorzystania dla celów krajoznawczych, informacji o prof. Romanie Kobendzy oraz związanych z nim miejscowościach, miejscach i obiektach, zawartych w książeczce-kronice odznaki.
6. Zweryfikowana książeczka-kronika jest zarazem legitymacją posiadanej odznaki i uprawnia do jej nabycia i noszenia.
7. Odznaka przyznawana w trybie regulaminowym jest odpłatna.
8. Odznakę można nabyć w wyżej wskazanym miejscu osobiście, lub drogą pocztową. Opłaty pokrywa zamawiający.
9. Ewidencję zweryfikowanych i przyznanych odznak prowadzi Komisja Weryfikacyjna Odznaki Krajoznawczej PTTK „Śladami Prof. Romana Kobendzy”.
10. Zarząd Oddziału Wolskiego PTTK im. gen. Józefa Sowińskiego w Warszawie może w drodze uchwały przyznać osobom szczególnie zasłużonym dla turystyki i krajoznawstwa oraz ochrony przyrody odznakę w dowolnym stopniu honorowo z pominięciem przepisów dotyczących trybu jej zdobywania.
11. Odznakę przyznaną honorowo wręcza się wraz z pamiątkowym dyplomem bezpłatnie.

VI. Postanowienia końcowe

1. Zdobywanie odznaki odbywa się na własny koszt i ryzyko. Oddział Wolski PTTK im. gen. Józefa Sowińskiego w Warszawie nie ponosi żadnej odpowiedzialności za jakiekolwiek szkody, których można doznać w trakcie zdobywania odznaki, jak również za szkody wyrządzone przez zdobywającego odznakę osobom trzecim.
2. Oddział Wolski PTTK im. gen. Józefa Sowińskiego w Warszawie zastrzega sobie prawo wykorzystania nadesłanych materiałów celem stworzenia ogólnopolskiego wykazu miejsc i obiektów związanych z postacią prof. Romana Kobendzy.
3. Interpretacja niniejszego Regulaminu należy wyłącznie do Komisji Weryfikacyjnej Odznaki Krajoznawczej PTTK „Śladami Prof. Romana Kobendzy” powołanej przez Zarząd Oddziału Wolskiego PTTK im. gen. Józefa Sowińskiego w Warszawie.
4. Decyzje Komisji Weryfikacyjnej Odznaki Krajoznawczej PTTK „Śladami Prof. Romana Kobendzy” wydane w zakresie jej działania są ostateczne.
5. Regulamin został uchwalony przez Zarząd Oddziału Wolskiego PTTK im. gen. Józefa Sowińskiego w Warszawie w dniu 26 kwietnia 2021 r. i obowiązuje od dnia 1 maja 2021 r. Tym samym traci moc Regulamin z dnia 27 kwietnia 2009 r.
6. Odznaki zdobyte przed dniem 1 maja 2021 r. zachowują swoją ważność.
7. Osoby, które zaczęły zdobywać odznakę według Regulaminu z 27 kwietnia 2009 r. mogą kontynuować zdobywanie danego stopnia odznaki na poprzednio obowiązujących zasadach. Przy zdobywaniu kolejnych stopni odznaki obowiązują zapisy niniejszego Regulaminu.

Regulamin opracował Roman Henryk Orlicz – Instruktor Krajoznawstwa Polski (IKP), Instruktor Ochrony Przyrody (IOP) i Przodownik Turystyki Pieszej (PTP) II st.

Wszelkich informacji o odznace udziela autor, tel. (+48-0) 501-094-576, e-mail: romi@o2.pl.

I. Tereny i obiekty

1. Białowieski Park Narodowy utworzony w 1932 r. (Światowy Rezerwat Biosfery wpisany na listę Światowego Dziedzictwa Ludzkości UNESCO; najstarszy park narodowy w Polsce), woj. podlaskie.
2. Dolina Wilkowska (dolina w Górach Świętokrzyskich, w zach. cz. Obniżenia Wilkowskiego, położona pomiędzy Łysogórami i Pasmem Masłowskim na pd., a Pasmem Klonowskim na pn.), woj. świętokrzyskie.
3. Garb Gielniowski (obszar doliny Kamiennej po wieś Gielniów), woj. mazowieckie i woj. świętokrzyskie, góra Altana 408 m n.p.m.
4. Gołoborze kwarcytowe im. prof. Romana Kobendzy na stoku Łysej Góry (Święty Krzyż 595 m n.p.m.) w Górach Świętokrzyskich, woj. świętokrzyskie.
5. Kampinoski Park Narodowy utworzony w 1959 r. (od 1989 r. uznany przez UNESCO za Światowy Rezerwat Biosfery), woj. mazowieckie.
6. Obszar Ochrony Ścisłej „Granica” utworzony w 1936 r. na terenie Puszczy Kampinoskiej, woj. mazowieckie.
7. Obszar Ochrony Ścisłej „Krzywa Góra” na terenie Kampinoskiego Parku Narodowego – „Dąb Kobendzy” (wiek ok. 400 lat; najsłynniejsze i najstarsze drzewo w Puszczy Kampinoskiej), woj. mazowieckie.
8. Obszar Ochrony Ścisłej „Sieraków” im. prof. Romana Kobendzy utworzony w 1937 r. na terenie Puszczy Kampinoskiej (największy i najbardziej wartościowy przyrodniczo OOŚ na terenie Kampinoskiego Parku Narodowego, należący do najwspanialszych w Polsce), woj. mazowieckie.
9. Pasmo Klonowskie (pasmo Gór Świętokrzyskich rozciągające się od Zagnańska w dolinie Bobrzy na zach., po okolice Bodzentyna na wsch.), woj. świętokrzyskie.
10. Świętokrzyski Park Narodowy, utworzony w 1950 r., woj. świętokrzyskie.

II. Miejscowości i obiekty

1. Granica k/Kampinosu – Ośrodek Dydaktyczno-Muzealny KPN im. Jadwigi i Romana Kobendzów z 1990 r. na terenie Kampinoskiego Parku Narodowego (pierwsza tego typu placówka w polskich parkach narodowych), woj. mazowieckie, pow. warszawski-zachodni.
2. Iłów – leśny rezerwat przyrody „Rzepki” im. prof. Romana Kobendzy z 1987 r., woj. mazowieckie, pow. sochaczewski.
3. Kazimierz Dolny w Małopolskim Przełomie Wisły, w zach. cz. Płaskowyżu Nałęczowskiego, woj. lubelskie, pow. puławski.
4. Klembów (między Ostrówkiem a Jasienicą) – rezerwat przyrody Dębina na Nizinie Mazowieckiej, utworzony w 1952 r., woj. mazowieckie, pow. wołomiński.
5. Łyna (okolice wsi Łyna i Orłowo) – rezerwat krajobrazowo-gemorfologiczny Źródła Rzeki Łyny im. prof. Romana Kobendzy utworzony w 1959 r., głaz poświęcony pamięci prof. Romana Kobendzy, woj. warmińsko-mazurskie, pow. nidzicki, gm. Nidzica.
6. Mała Wieś k/Grójca, woj. mazowieckie, pow. grójecki, gm. Belsk Duży.
7. Niechcice, woj. łódzkie, pow. piotrkowski, gm. Rozprza (miejsce urodzenia).
8. Pieniężno – rezerwat przyrody „Dolina Rzeki Wałszy” utworzony w 1957 r., woj. warmińsko-mazurskie, pow. braniewski.
9. Rogów – arboretum leśne z 1925 r., woj. łódzkie, pow. brzeziński.
10. Samsonów, woj. świętokrzyskie, pow. kielecki, gm. Zagnańsk.
11. Sandomierz, woj. świętokrzyskie.
12. Warszawa (miejsce śmierci) – cmentarz na Służewie przy ulicy Wałbrzyskiej (miejsce spoczynku), woj. mazowieckie.
13. Warszawa – Ogród Botaniczny Uniwersytetu Warszawskiego z 1818 r., woj. mazowieckie.
14. Warszawa – rezerwat „Las Bielański” (pozostałość dawnej średniowiecznej Puszczy Mazowieckiej), woj. mazowieckie.
15. Warszawa – rezerwat przyrody „Las im. Jana III Sobieskiego” na terenie Mazowieckiego Parku Krajobrazowego, utworzony w 1952 r. (cz. pierwotnej Puszczy Mazowieckiej), woj. mazowieckie.
16. Warszawa – Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego (SGGW), Katedra Botaniki, ul. Nowoursynowska 159, woj. mazowieckie.
17. Warszawa-Ursynów – Las Kabacki im. Stefana Starzyńskiego woj. mazowieckie.
18. Warszawa-Ursynów – Polskie Towarzystwo Botaniczne, ul. Prawdziwka 2, woj. mazowieckie.
19. Włocławek – I Liceum Ogólnokształcące im. Ziemi Kujawskiej we Włocławku, ul. Adama Mickiewicza 6 (wykładowca), woj. kujawsko-pomorskie.
20. Zagnańsk – Dąb Bartek (wiek ok. 645-670 lat; pomnik przyrody; w 1934 r. uznany przez sąd konkursowy pod przewodnictwem prof. Władysława Szafera za najokazalsze drzewo w Polsce), woj. świętokrzyskie, pow. kielecki.
21. Zgłowiączka, woj. kujawsko-pomorskie, pow. włocławski, gm. Lubraniec.

III. Ogrody i parki Warszawy

1. Gucin Gaj z l. 1817-21 (Ursynów).
2. Łazienki Królewskie z 2 poł. XVIII w.; największy i najpiękniejszy park stolicy (Mokotów).
3. Ogród Botaniczny – Centrum Zachowania Różnorodności Biologicznej PAN z 1974 r. w Powsinie (Ursynów).
4. Ogród Krasińskich z 1676 r.; najstarszy park stolicy i jeden z najstarszych w Polsce (Śródmieście).
5. Ogród Saski z l. 1715-27 (Śródmieście).
6. Park im. gen. Józefa Sowińskiego z 1936 r. (Wola).
7. Park im. płk. Jana Szypowskiego „Leśnika” z ok. 1780 r. (Praga Południe).
8. Park im. Stefana Żeromskiego z 1932 r. (Żoliborz).
9. Park Młociński z 1930 r. (Bielany).
10. Park Praski im. Żołnierzy 1 Armii Wojska Polskiego [d. Park Aleksandryjski] z 1871 r. (Praga Północ).
11. Park Skaryszewski im. Ignacego Jana Paderewskiego z 1906 r. (Praga Południe).
12. Park Świętokrzyski z l. 50. XX w. obok Pałacu Kultury i Nauki (Śródmieście).
13. Park Ujazdowski z 1893 r. (Śródmieście).
14. Park Wilanowski z 2 poł. XVII w. (Wilanów).

IV. Szkoły im. prof. Romana Kobendzy

1. Łyna – Szkoła Podstawowa im. Prof. Romana Kobendzy w Łynie, Łyna 26, woj. warmińsko-mazurskie, pow. nidzicki, gm. Nidzica.
2. Sadowa – Szkoła Podstawowa im. Jadwigi i Romana Kobendzów w Sadowej, ul. Strzelecka 35, woj. mazowieckie, pow. warszawski-zachodni, gm. Łomianki.

Kanon opracował Roman Henryk Orlicz – Instruktor Krajoznawstwa Polski i Przodownik Turystyki Pieszej II st.