1. Odznaka została ustanowiona przez Zarząd Oddziału Wojskowego PTTK w Chełmie. Celem odznaki jest zapoznanie turystów z obiektami fortyfikacyjnymi Twierdzy Malbork
2. Odznaka jest jednostopniowa.
3. Do przyznania odznaki, należy zwiedzić obiekty, wymienionych w Załączniku do odznaki,
4. Czas zdobywania odznak na poszczególne stopnie jest nieograniczony.
5. Potwierdzenia terenowe w postaci pieczęci i zdjęć (z osobą ubiegającej się o odznakę) z obiektu, potwierdzenia kadry programowej należy gromadzić w dowolnie opracowanej formie Kronice Odznaki.
6. Na pierwszej stronie Kroniki, należy zamieścić dane osobowe i adres zamieszkania osoby ubiegającej się o odznakę.
7. Weryfikacje odznak prowadzi Oddział Wojskowy PTTK w Chełmie.
8. Kroniki Odznak do weryfikacji należy przesłać na adres: Oddział Wojskowy PTTK, ul. Lubelska 139D/15, 22 - 109 CHEŁM -6
9. Zweryfikowaną Kronikę Odznaki wraz z odznaką, weryfikator prześle na adres zainteresowanego, przesyłka pocztową za pobraniem. Nie ma potrzeby przesyłania zwrotnych kopert i znaczków pocztowych.
10. O odznakę mogą się ubiegać turyści uprawiające różne formy turystyki kwalifikowanej.
11. Obiekty proponowane do zwiedzania, są wymienione w Załączniku do regulaminu.
12. Autorzy odznaki zastrzegają sobie interpretację regulaminu odznaki.

Odznaka została wprowadzona w życie Uchwałą nr 2/2012 z dnia 16.02.2012r, Zarządu Oddziału Wojskowego PTTK w Chełmie i obowiązuje z dniem podpisania

Po zajęciu w wyniku I rozbioru Polski Prus Królewskich, obronę Malborka Prusacy oparli na średniowiecznych fortyfikacjach krzyżackiego zamku i siedemnastowiecznych umocnieniach ziemnych zbudowanych wokół miasta i zamku przez Szwedów. Wiosną 1807 roku po zajęciu miasta oddziały francuskie zaczęły odbudowywać i unowocześniać umocnienia ziemne. Prace przerwano po zawarciu pokoju w Tylży. Jedynym wzmocnieniem starzejących się fortyfikacji była budowa w latach 1851-57 mostu kolejowego na Nogacie i towarzyszących mu umocnień linii kolejowej: bram i wartowni mostu oraz blokhauzów powstałych z przebudowy średniowiecznych baszt.

W 1872 roku Malbork został zakwalifikowany do twierdz II rangi - co oznaczało utrzymanie lub wzmocnienie jego obronności. W roku 1889 nastąpiła kasacja twierdzy, ale już w początku lat 90-tych podjęto decyzję o budowie nowych umocnień i przesunięciu najbardziej na północ wysuniętej przeprawy w delcie Wisły bronionej w razie konfliktu zbrojnego z Tczewa do Malborka.

W latach 1899-1903 na prawym brzegu Nogatu wzniesiono zespół fortyfikacji oddalonych ok. 4 km od miasta. W skład ich weszło: 10 dzieł piechoty, 1 punkt oporu piechoty "Piaski" (przy drodze do Elbląga) i 8 stałych baterii dział kalibru 12 i 15 cm. Artylerię uzupełniało 6 przewoźnych wieżyczek Grusona z armatą 5,3 cm ustawione parami na fortach 4b, 6 i punkcie oporu "Piaski".

Formalnie Malbork stał się twierdzą w 1910 roku.

W ramach wojennej rozbudowy w latach 1914-15 wzniesiono 4 schrony piechoty (z własną maszynownia, latryną i kuchnią), 6 schronów dla dział tradytorowych 9 cm, 9 schronów dla artylerzystów i 4 schrony amunicyjne.

Legenda:

• IW - dzieło piechoty,
• B - baterie stałe 12 i 15 cm dział,
• IR - schron piechoty,
• A – schron dla artylerii
• M – schron amunicyjny,
• ZS – schron dla dział polowych z obsługą.
• IStp E – schron (jednokomorowy) obok linii kolejowej do Małdyt

Wymagania

Do przyznania odznaki należy zwiedzić następująca ilość elementów fortyfikacji twierdzy Malbork:

• IW – 5,
• B- 4,
• IR – 2,
• A – 4,
• M – 1,
• ZS – 2.
• Razem 18 obiektów.