1. Odznaka została ustanowiona przez Zarząd Oddziału Wojskowego PTTK w Chełmie. Celem odznaki jest zapoznanie turystów z usytuowaniem nieistniejącej Twierdzy Skorogoszcz
2. Odznaka jest jednostopniowa.
3. Do przyznania odznaki, należy zwiedzić obiekty, wymienione w Załączniku do odznaki,
4. Czas zdobywania odznaki jest nieograniczony.
5. Potwierdzenia terenowe w postaci pieczęci i zdjęć (z osobą ubiegającej się o odznakę) z obiektu, potwierdzenia kadry programowej należy gromadzić w dowolnie opracowanej formie Kronice Odznaki.
6. Na pierwszej stronie Kroniki, należy zamieścić dane osobowe i adres zamieszkania osoby ubiegającej się o odznakę.
7. Weryfikacje odznak prowadzi Oddział Wojskowy PTTK w Chełmie.
8. Kroniki Odznak do weryfikacji należy przesłać na adres: Oddział Wojskowy PTTK, ul. Lubelska 139D/15, 22 - 109 CHEŁM -6
9. Zweryfikowaną Kronikę Odznaki wraz z odznaką, weryfikator prześle na adres zainteresowanego, przesyłka pocztową za pobraniem. Nie ma potrzeby przesyłania zwrotnych kopert i znaczków pocztowych.
10. O odznakę mogą się ubiegać turyści uprawiające różne formy turystyki kwalifikowanej.
11. Obiekty proponowane do zwiedzania na terytorium Polski, są wymienione w Załączniku do regulaminu.
12. Autorzy odznaki zastrzegają sobie interpretację regulaminu odznaki.

Odznaka została wprowadzona w życie Uchwałą nr 2/2013 z dnia 24.01.2013r, Zarządu Oddziału Wojskowego PTTK w Chełmie i obowiązuje z dniem podpisania.

Mimo, że twierdza nie została ukończona i po niej nie ma żadnych pozostałości, warto poznać jej położenie oraz kilka informacji na jej temat.

W 1741 r. zdecydowano o usytuowaniu twierdzy przy ujściu Nysy Kłodzkiej do Odry. Generał pruski von Schwerin naocznie zbadał okolice i był zdania, że iż zbudowanie twierdzy przyniesie same korzyści: kontrola okolicy po oby stronach rzeki i zabezpieczenie żeglugi na Odrze. Miała by być tam także przetrzymywana broń dla rekrutów. W miejscu tym można było rozbudowywać twierdzę we wszystkie strony.

Twierdza miała mieć umocnienia z drewna i palisady, które dawały większy opór w razie bombardowania, niż mury z cegły. Plany się co do budowy zmieniały się, ale w końcu w 1743 roku przystąpiono do realizacji. Rozpoczęto roboty ziemne przy budowie fortu po prawej stronie Nysy Kłodzkiej. Na całość miały składać się trzy forty: na lewym i prawym brzegu Nysy Kłodzkiej i trzeci największy - na prawym brzegu Odry, na północ od Kolonii Popielowskiej.

W twierdzy tej wykorzystano, podobnie jak w forcie Owcza Góra w Kłodzku, tzw. narys moguncko-wurzburski, pośredni między formą bastionu i kleszcza. Charakteryzował się on cofniętymi barkami bastionów, równoległymi lub prawie równoległymi do czół. Najmocniejszy fort miał być gotowy w 1744 r., dwa pozostałe w 1745 r. Gdy w 1744 r. rozpoczęły się na nowo walki pomiędzy Austrią i Prusami na terytorium Górnego Śląska, musiano wtedy przerwać prace przy budowie skorogoskiej twierdzy, pomimo tego, że pierwszy fort był prawie ukończony. Po podpisaniu pokoju w 1745 r. ostatecznie zrezygnowano z planów fortyfikacyjnych. Rozbudowa fortyfikacji pod Skorogoszczą mogła się przyczynić jednak do dynamicznego rozwoju tego miasteczka.

Dziś w terenie bardzo trudno bowiem dopatrzeć się jakichkolwiek śladów po tych umocnieniach.

Wymagania

Do przyznania odznaki należy zwiedzić następujące obiekty w miejscowości Skorogoszcz:

• kościół pw. św. Jakuba Apostoła,
• wieżę ciśnień,
• budynek przedszkola,
• budynek Domu Dziecka,
• most nad Nysa Kłodzką,
• kamień – pomnik 777 – lecia Skorogoszczy,
• pozostałości zespołu pałacowego w parku.